Bali-blues - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Connie Vos - WaarBenJij.nu Bali-blues - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Connie Vos - WaarBenJij.nu

Bali-blues

Door: Vos

Blijf op de hoogte en volg Connie

12 Augustus 2006 | Indonesië, Batavia

Blu…Ik heb de bali-blues. Ik heb permanente spierpijn in mijn benen en onderrug van het op de grond zitten, maar dat is nog niks vergeleken bij de steenpuist die zich inmiddels op mijn bil gevestigd heeft. Het blijft frustrerend om te zien hoe iedereen achteloos vlot zijn teenslippers uittrapt en er weer inschiet. Ik voel me doorgaans ongeveer net zo stijf als op de bijgaande foto die Ketut van mij in sarong bij de security guard-tempel heeft gemaakt. Mijn maag is volkomen van slag door het feestmaal dat ik als lunch naar binnen heb gewerkt. Ik weet niet of het nou de varkenshersenen of de Balinese soep met schijven bananenboom is of een vreselijk vieze onrijpe vrucht die ik geprobeerd heb, maar het voelt niet goed. Dat heet dan kosmische balans en harmonie. Het voelt eerder alsof heel mijn darmflora gereset wordt.
De sarong die je bij gelegenheden draagt ziet er misschien luchtig en comfortabel uit, maar schijn bedriegt. Ten eerste is batik niet echt van gepaste kwaliteit voor een ceremonie; je gebruikt dus iets wat enduk heet en syntetisch is (omdat je je dat kan veroorloven). Ten tweede draag je er dan ook nog een corset bovenop dat alles van je taille tot aan je bh samenklemt Niet echt lekker met het plaatselijk klimaat en een buik die behoefte heeft aan ruimte.
Er is werkelijk geen plek in mijn opgeving waar je geursensaties kan ontlopen. Overal ruikt het ergens naar: zeepwater, het wassen van de ingewanden van een geslacht beest, wierook, walmende kokosnootolie, barbecue, rottende vruchten - met name jackfruit heeft een specifieke geur. Ik begin te snappen waarom mensen hun laptop een naam geven. Maar dan bedenk ik me dat ik een mp3-speler bij me heb. Even geen kraaiende hanen, jankende honden, voorbijrazend verkeer en buurman die supervals ‘You’re beautiful’ aan het blèren is. Wel Tool (Lateralus) en twee kauwgom en een sudoku.

Nog een relativerende noot: dit soort dipjes duren vaak maar een halve dag. Nu voel ik me weer prima, en mijn buik is ook weer in orde. De kruiden waren gewoon net iets te pittig en ik had mijn siesta overgeslagen. Inmiddels heb ik versgebarbecuede tonijn op met supersojasmikkelsaus (en een klein beetje sambal).Oja, die foto is nog van de driemaandenceremonie. Het spul is geloof ik een papje met geelwortel.

  • 14 Augustus 2006 - 18:47

    Mama:

    Hoi Connie,
    Eindelijk, een foto van jezelf een goede graatmeter om te zien hoe het echt met je gaat!! Je staat er stralend op!! Ondanks dat je ingelijfd bent. Als de foto gemaakt is gooi je toch alles uit,of kan je dat niet maken daar? Enne,nieuwe slippers aan??
    Groetjes mama

  • 18 Augustus 2006 - 05:53

    Connie:

    Jeps gloednieuwe slippers. Deze zijn iets makkelijker uit te trappen voor als je bij iemand naar binnen gaat. Eigenlijk draagt iedereen zo iets.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Batavia

Mijn eerste reis

Onderzoek naar Kata Kolok, een gebarentaal in een klein dorp op Bali, Indonesie.

Recente Reisverslagen:

08 September 2011

Winnaars

01 September 2011

Een naamgebaar

01 September 2011

Trouw

27 Augustus 2011

De toekomst

26 Augustus 2011

Update dovenschooltje
Connie

Onderzoek naar Kata Kolok, een gebarentaal in een klein dorp op Bali, Indonesie.

Actief sinds 24 Juli 2006
Verslag gelezen: 217
Totaal aantal bezoekers 223605

Voorgaande reizen:

01 Augustus 2006 - 30 September 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: