gezellig

Tot mijn verbazing heb ik ondanks grote vermoeidheid (tenminste dat zou moeten, toch?) niet echt slaap en haal ik na niet al te lange tijd mijn laptop te voorschijn. Tot half drie ‘s nachts zat ik dus een beetje te typen op mijn hemelbed.
Tegen de ochtend word ik wakker van mens en siap. Om half acht ontbijt ik met Balinese cakejes (in palmblad gestoomde rijst met een verrassing er in van ofwel fruit, danwel palmsuiker), een ei (in Nederland mag een ei per dag ook weer las ik in het NRC van de heenweg), en kopi toebroek (die in mijn herinnering slechter smaakte). Ik kieper een paar scheppen water over me heen en was mijn haar zorgvuldig, want het is met koud water niet echt iets wat ik iedere dag wil doen. Zonnebrandcreme, deet…ik besteed hier meer tijd aan mijn toilet dan thuis. Ik ga snel aan de slag met een planning maken voor de komende paar dagen. Ondertussen probeer ik te wennen aan de hitte, ik zweet in ieder geval genoeg. De lunch wordt geserveerd om 11:00 uur. Gekruide drumsticks en een schaal supergroene en ook oranje, knapperige groente (en een rupsje) die in een soep met miniscule peperringetjes verstopt zijn. Ik en een paar scheppen witte rijst kunnen die krengetjes wel aan. Snif, snotter! Na eet ik een stuk watermeloen. Zometeen gaan Ketut en ik naar de crematie van zijn oudtante, aangezien het begraven van de doden een prestigieuse, maatschappelijke taak van de doven is in dit dorp. Maar eerst nog heel even een middagdutje.
Boem! Dat was dus mijn jetlag die het matras raakte; ik word 3,5 uur later in een onmogelijke houding wakker. De rest heeft mij maar lekker laten liggen en ze zijn nog weg. Ik krijg wel bijna meteen kopi met een paar banaantjes geserveerd door Ketut’s oudere zus. Als je de koffie met suiker drinkt (zoals echt iedereen hier) is ie eigenlijk best lekker. Het regent inmiddels pijpestelen van afwisselende toonsoort. Hagedisjes kruipen over mijn muur en ik zit lekker binnen, het heeft wel iets, eh, gezelligs.