Setiabudi
Door: Vos
Blijf op de hoogte en volg Connie
03 Augustus 2006 | Indonesië, Batavia
Zo gauw het licht uit is, meldt een rat zich. Het geswieek klinkt erg vertrouwd; bekend uit de Ooij-polder. Op het plafond staat een pijltje naar het Westen. Ik zet de airco op slaapstand. Het bed ligt goed, het kussen is lekker plat. Af en aan toch best wel een beetje geslapen, maar uiteindelijk wacht ik totdat het licht is: het gedribbel van rattenpootjes klinkt toch een stuk intimiderender dan het geswieek van even tevoren. Bij het wakker worden blijkt gezwollen klieren een bescheiden beschrijving voor het monster wat zich in mijn keel ontpopt heeft. Slikken gaat zelfs moeilijk. Ik wil een dropje, snik. Op tv is er een kinderprogramma met insecten met bolle koppies…
Buiten is het warm en vochtig, het zwembad is nog aantrekkelijker dan gister. Het ontbijt bestaat uit groene plakrijst (van gisteren?) met de lekkerste sajoer met boontjes ooit (sorry Charlotte!), een stoofschotel met rund, superlekkere zoetgekruide frietjes, verse papaja en iets wat voor koffie moet doorgaan. Ineens herinner ik me Ketuts hopelose blik: ‘The coffee taste different, Connie…’. Een mevrouw brengt me The Jakarta Post, Hizbollah Strike Back after Israeli Raid kopt er. Op pagina 20 staat een special: Balinese Cuisine Symbolises Cosmic Balance and Harmony. Tot nu toe is het gelukkig met de ‘innerlijke balans’ ook wel goed gesteld. Ik ga nog even liggen voordat ik om negen uur het Jakarta Field Station ga bellen.
Om 12:00 komt Tom (een werknemer van het Jakarta Field Station waar ik verder niets van weet), dus nog tijd voor een verkennend rondje. Ik loop op de stoep waarlangs een zeepkleurige stroompje loopt dat dient om afval in kwijt te kunnen. De wijk Setiabudi is helemaal laagbouw omsingelt door enorme wolkenkrabbers. Langs de weg staan overal mensen die iets te verkopen hebben: eten, drinken of een ritje met de scooter. Iedereen spreekt me aan; meestal met princess. Ik glimlach steeds maar echt lekker voelt het niet en en bij de eerst volgende optie om het rondje zinnig vol te maken vlucht snel terug naar mijn hotelkamer. Ik ga nog even wat aan mijn Indonesisch doen voordat Tom mij op komt halen.
Buiten is het warm en vochtig, het zwembad is nog aantrekkelijker dan gister. Het ontbijt bestaat uit groene plakrijst (van gisteren?) met de lekkerste sajoer met boontjes ooit (sorry Charlotte!), een stoofschotel met rund, superlekkere zoetgekruide frietjes, verse papaja en iets wat voor koffie moet doorgaan. Ineens herinner ik me Ketuts hopelose blik: ‘The coffee taste different, Connie…’. Een mevrouw brengt me The Jakarta Post, Hizbollah Strike Back after Israeli Raid kopt er. Op pagina 20 staat een special: Balinese Cuisine Symbolises Cosmic Balance and Harmony. Tot nu toe is het gelukkig met de ‘innerlijke balans’ ook wel goed gesteld. Ik ga nog even liggen voordat ik om negen uur het Jakarta Field Station ga bellen.
Om 12:00 komt Tom (een werknemer van het Jakarta Field Station waar ik verder niets van weet), dus nog tijd voor een verkennend rondje. Ik loop op de stoep waarlangs een zeepkleurige stroompje loopt dat dient om afval in kwijt te kunnen. De wijk Setiabudi is helemaal laagbouw omsingelt door enorme wolkenkrabbers. Langs de weg staan overal mensen die iets te verkopen hebben: eten, drinken of een ritje met de scooter. Iedereen spreekt me aan; meestal met princess. Ik glimlach steeds maar echt lekker voelt het niet en en bij de eerst volgende optie om het rondje zinnig vol te maken vlucht snel terug naar mijn hotelkamer. Ik ga nog even wat aan mijn Indonesisch doen voordat Tom mij op komt halen.
-
03 Augustus 2006 - 08:39
MI:
Wow, de andere wereld! -
03 Augustus 2006 - 09:16
Marion Timmermans:
Hoi Connie, fijn om te lezen hoe het met je gaat.Ik dacht al wat duurt het toch lang!Hoe vondt je de vliegreis. En kon je alles gemakkelijk vinden. Zijn er wat dingen voor je geregeld? Je ziet wel je moeder wil van alles weten? Hopenlijk is het een waardevolle ontmoeting met Tom(zijn naam klinkt goed)heb je ook al wat foto's gemaakt.Het is wel erg spannend he.
nou -
03 Augustus 2006 - 09:17
Mama:
Ik vergeet de groetjes te doen. doei! -
03 Augustus 2006 - 09:22
Connie:
Alles prima hoor. Ik zit voorlopig nog in een luxe hotel, en heb twee assistenten tot mijn beschikking voor praktisch dingen. -
03 Augustus 2006 - 11:20
Marloes:
Hi Princess,
blijven glimlachen en dan snel doorlopen!
succes!
-
03 Augustus 2006 - 11:23
Collega Van Je Ma!:
Ha Connie,
Leuk hoor, je site. Jullie mam attendeerde me erop en liet me vol trots je site zien. Veel plezier daarzo, maar dat zal best lukken als ik alles zo lees.
Groetjes en tot schrijfs!
Annelies Wouters
(OR-collega van jullie mam) -
03 Augustus 2006 - 15:11
Jacqueline:
Hoi Connie,
Leuk om zo op de hoogte te blijven van je doen en laten. Maak er een mooie tijd van! -
03 Augustus 2006 - 15:21
Alex Mol:
Heej connie, beetje lekker weer daar :P haha kheb je al lang niet meer gezien, khoop dat je research daar goed verloopt. succes!!! :D
xxx Alex -
03 Augustus 2006 - 15:54
Tante Connie:
hoi connie,
Ik heb je reisverslag gelezen en ik moet zeggen. mooi! Iemand in mijn opleiding zei me eens toen ik een verslag moest maken. Je moet schrijven alsof je maakt een film. Zo wil ik jou tekst ook omschrijven. Het leest zo dat ik je bijna zie gaan.
Natuurlijk zal ook ik jou de komende weken op internet volgen. Geniet van elke minuut.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
