brommertje
Door: Connie
Blijf op de hoogte en volg Connie
18 Juli 2007 | Indonesië, Batavia
Gisteravond met collegas en hun vrienden (waaronder een Nederlands verzekeringsman) naar de nieuwe film van Harry Potter geweest. Een gigabioscoop met chique cocktailbar, wat een wereldstad! Een kaartje kost 15000 rupiah, maar voor hetzelfde bedrag kun je er geen cocktail krijgen. Na late thuiskomst een beetje slecht geslapen (of zou ie toch te eng zijn geweest). Ik sta op met een zere rug, hoofdpijn, en het tochtje naar de uni: smog, toeterende autos en warmte. Vandaag naar het immigratiekantoor. Pak Budi vraagt of ik het niet erg vind om achterop een brommertje te gaan. Ik snap niet wat het probleem is. De ritjes die ik tot nu toe achterop gezeten heb waren ontspannend.
Ik heb nog net het riemetje van mijn helmpie vasten kunnen maken of we maken al onze eerste scherpe bocht. Hang met mijn voeten in de lucht (waar zitten die trappers?) en de wind blaast vliegjes en vuiltjes in mijn ogen. In het Jakartaanse verkeer geld het recht van de kleinste, dwz dat we tussen bussen en autos heen schieten, soms een gootje meepikken (waar dan weer moeilijk uit te butsen is met z’n tweeen). Onze maximumsnelheid is 60 km/u, wat toch heel snel voelt wanneer je van 0 tot 3 seconden weer teurg bent op stapvoets. We schieten van uiterst links tot helemaal rechts (of is dat links voor het tegemoetkomende verkeer?). Ik mediteer op het zinnetje: kin op je borst en doorrollen. We staan stil bij het stoplicht en ik voel de warmte van de uitlaat tegen mijn beslipperde voetjes. Snel zoek ik de trappers op en ontdek het kapje van mijn helm. Er wordt 2x getoeterd, iedereen rijdt. Nu ik mee kan kijken wordt het pas echt leuk: de Monas, het huis van de president, en ‘wallstreet’ Glodok. Het immigratiekantoor blijkt gesloten. Dus dezelfde toch maar dan naar de andere kant van het centrum, naar het andere immigratiekantor. Best goede coordinatieoefening zo achterop. De rij is kort en het vingerafdrukken laten afnemen een kleinigheid. Als het goed is is vrijdagmiddag alles klaar.
Ik heb nog net het riemetje van mijn helmpie vasten kunnen maken of we maken al onze eerste scherpe bocht. Hang met mijn voeten in de lucht (waar zitten die trappers?) en de wind blaast vliegjes en vuiltjes in mijn ogen. In het Jakartaanse verkeer geld het recht van de kleinste, dwz dat we tussen bussen en autos heen schieten, soms een gootje meepikken (waar dan weer moeilijk uit te butsen is met z’n tweeen). Onze maximumsnelheid is 60 km/u, wat toch heel snel voelt wanneer je van 0 tot 3 seconden weer teurg bent op stapvoets. We schieten van uiterst links tot helemaal rechts (of is dat links voor het tegemoetkomende verkeer?). Ik mediteer op het zinnetje: kin op je borst en doorrollen. We staan stil bij het stoplicht en ik voel de warmte van de uitlaat tegen mijn beslipperde voetjes. Snel zoek ik de trappers op en ontdek het kapje van mijn helm. Er wordt 2x getoeterd, iedereen rijdt. Nu ik mee kan kijken wordt het pas echt leuk: de Monas, het huis van de president, en ‘wallstreet’ Glodok. Het immigratiekantoor blijkt gesloten. Dus dezelfde toch maar dan naar de andere kant van het centrum, naar het andere immigratiekantor. Best goede coordinatieoefening zo achterop. De rij is kort en het vingerafdrukken laten afnemen een kleinigheid. Als het goed is is vrijdagmiddag alles klaar.
-
18 Juli 2007 - 09:42
MI:
Aduh Connie kasian! Hopelijk ben je weer een beetje bekomen van je knalpotavonturen.
Liefs, zie boven -
18 Juli 2007 - 09:51
Jezus!:
Wat een avontuur daar achter op die brommer! Gelukkig maar dat je de rit heelhuids hebt overleefd! Veel groetjes vanuit een zonnig Nederland. -
18 Juli 2007 - 18:37
Mama:
Hoi Connie,
Kun je zelf geen brommertje huren! Ben wel voorzichtig he! Als ik er weer aan denk met wat wij in Thailand meegemaakt hebben.En in jakarta is het misschien heel wat primitiever in de ziekenhuizen.
Dus kijk uit scheurneus. Bye the way, ik ben vandaag ook naar Harry Potter geweest met Kilian toevallig he!
Groetjes mama -
18 Juli 2007 - 18:41
Tante Connie En Cor:
Fijn datje er weer bent.Kunnen wij je weer op de voet volgen! Groetjes Tante Connie en Cor -
19 Juli 2007 - 03:24
Connie:
lieve mama, ik vrees dat ik er zelf 3x zo lang over had gedaan, en het verkeer zo slecht ken dat ik echt meer vertrouwen heb in een Jakartaan die al 40 jaar rondrijdt dan in mezelf. En het was stiekem, uiteindelijk, ook wel spannend natuurlijk. -
19 Juli 2007 - 08:00
Bart:
Spannend, zo'n brommerritje in de Jakartaanse verkeersdrukte! Met alle evenwichtsoefeningen die je zo doet maak je misschien zelfs een kans als we een potje judo'en wanneer je weer thuis bent. Met Junky gaat alles ok, hij is een beetje depri, maar volgens mij genezen z'n pootjes goed. gisteren kwamen de lopers langs in de waterstraat, was erg gezellig. we hebben met groepje een mensen iedereen aangemoedigd, vooral de laatste lopers hebben we wat frisse moed gegeven. veel succes met alles! liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
