sari

Zaterdagmiddag 1 uur vriezen Jun Hui en ik het hotel uit. Jun Hui heeft het zwaar deze week...Jetlag, een allergische reactie op iets in het Engelse voedsel (en dus een helemaal schrale mond met blaasjes op de lippen), en een verkoudheid door de plotselinge temperatuurwisselingen. Het gebaar voor Engeland is volgens de doven hier ook afgeleid van de temperatuurschommelingen: op, neer, op.
Jun Hui is geboren in China en woont sinds 12 jaar in Amerika. Maar sommige dingen wennen nooit. Koude melk bijvoorbeeld, of zwarte thee. Bij het ontbijt vraagt ze om warm water en giet dat ter compensatie bij de jus d'orange en melk. Sibaji's huis blijkt net aan de overkant van de grote weg en we bellen zeker 5 minuten aan, voordat hij open doet. De bel in dit huis is een systeem waardoor iedere lamp een beetje minder licht wordt, maar hij stonds te kokkerellen en had het licht in de keuken niet aan. We krijgen een Indiase tortilla met charpati en yoghurt met dhal. Heerlijke lunch. Ik maak snel een grapje over het feit dat de mannen in de keuken staan af te wassen (beiden doen dat in hun cultuur NOOIT, tenminste niet wanneer er anderen bij zijn).
Als ik boven zit te typen aan mijn onderzoeksvoorstel komt Sibaji nog sinaasappelpartjes brengen: hij wil niet dat ik een negatief beeld heb van mannen. (Indiase mensen zijn echt allemaal enorm beleefd en vleiend, echt fijne mensen.) Om vier uur 's middags komt er een auto voorrijden. De bel gaat. Als je nog niet doof was voordat je de auto instapte dat ben je het wanneer het je wel doet. Het geluid staat zo asociaal hard dat het zeer doet. We zijn uitgenodigd om te eten bij Ulrike thuis.
Het nieuwe huis heeft twee woonkamers, een voor het gezin en een voor gasten. Het huis is nog maar half behangen, maar de gatenwoonkamer is heel warm, met bloemetjespatronen op de muur en op het tapijt. Het gezelschap: Collin, half Pakistaans en hij wordt ook wel eens Connie genoemd door zijn vrienden omdat hij homo is, Phil de verlegen technicus met beatle-kapsel, Mark Keaton is een heel aardige man met leren jas die veel over zijn kleinkind vertelt, Francis komt uit Ghana en is een macho van 45, ik moet er nog even aan wennen. Sam komt uit Uganda werkt hier al een tijdje en studeert Deaf studies. Andere Phil heeft lang in Jordanie gewerkt samen met een Nederlandse die ik ook weer ken. Gavin's naamgenaar is LIVE_LONG_AND_PROSPEROUS (je weet wel van Star Trek, Spock). Met deze fonologische innovatie doet hij zo zijn best om Britse Gebarentaal te stimuleren, vertelt ie. Hij is geloof ik de Doofste man die ik ken: 5 generaties ofzo. Hij vertelt dat ie een vriendin in Finland heeft en hoopt dat ze een doof kind zullen krijgen. Als het kindje horend is zal hij het trots in de lucht houden, maar als het Doof is nog net ietsjes hoger. Vind je toch niet vervelend he? vraagt ie. Nee hoor, zeg ik, ik wil ook graag een kindje met rood haar.
Vooraf eten we chips (een Engelse gewoonte). Daarna rijst met dahl en drumsticks en salade. Ulrike's man vraagt me of ik soms ook een echte Deaf fan ben. Ik antwoord dat ik ook erg van muziek houd en ook zelf muziek maak. Ulrike neemt het voor me op. Het gaat om esthetiek gebaart ze. Zekerste weten geen tegenstelling. Of die schoonheid nou via je oren of ogen naar binnenkomt daar kun je van genieten of niet. Sam zegt dat hij ook nog wel eens naar muziek luistert, voor de vibraties. Vind ie heerlijk als ie in bed ligt. Tijdens het toetje horen we Jun Hui uit over Chinese gebaren. Die zijn toch niet weer iets exotischer. Het gebaar voor Amerika blijkt het Engelse gebaar voor gek te zijn. Gemeenschappelijke deler in de meeste Europese landen: Amerikaatje pesten.
Na het eten vraagt Ulrike me mee naar boven voor een sari. Een fuchsiaroze doek van 5 m (Sibaji zegt dat ik eigenlijk 6 nodig heb vanwege de lengte) met daaronder een topje en een soort pettycoat. Bijna alles is bedekt en toch voel ik me supersexy. Heel vrouwelijk echt. Als we beneden komen gooien we hoge ogen: de Afrikaanse mannen willen met ons op de foto. We nemen er ook een als "zusjes". Sibaji legt uit dat ik niet rechtop moet staan maar een beetje verlegen schuin weg moet kijken. Met deze foto op Indiase datingsite ben je zo getrouwd zegt ie. (Zie ook sari.com) Begin maar vast met een verlanglijst op te stellen voor je toekomstige man. (Foto komt nog!)