relaxte zondag

Om half tien 's ochtends word ik wakker van Marie die de gorden opent. Na het ontbijt besluiten we een stukje te gaan wandelen richting St Germain-en-laye. We kletsen een eind weg over dingen waar vrouwen van onze generatie mee kampen, terwijl we over een boulevard lopen met een compleet overzicht op Parijs: la Defense, de Eiffeltoren, Montmartre. En het zonnetje schijnt. In het dorp aangekomen besluit ik Marie te trakteren op crepes. We nemen allebei dezelfde gevuld met verse vijgen en zachte chevre. Het eetcafe is Frans gezellig. We delen een karafje zachte cider en nemen een kaasplankje na. We vinden allebei de Rocquefort het lekkerst. Dus daar blijft een klein beetje van liggen uit beleefdheid. We suffen terug met de bus en doen een dutje in de tuin. De elpees komen te voorschijn en ik help Marie met haar spiegelproject. Ze vond spiegels langs de kant van de weg en die moeten nu schoon en ingelijst. Ondertussen luisteren we naar Szering's liefkozing van Beethoven's vioolconcert. Ik begin zachtjes aan met koken terwijl Marie verder gaat met zagen. Ik ben snel thuis in haar keukentje en vind het echt heerlijk dat ze afentoe naar binnen struint om te zeggen dat het lekker ruikt. Dan komen Patrick en nog Mathe ook langs. Terwijl Spanje van Duitsland wint, zitten wij in een onkruidtuin aan de rose en curry. Ze lopen me alledrie naar het station. Onderaan zegt een mevrouw nog iets tegen me. Ik kijk op: 6 enthousiaste handjes zwaaien me toe. Ik aanvaard de terugreis met een warm gevoel in mijn buik.