liverpool

Ik lig te bibberen met kleren aan in bed. De kou is de afgelopen paar dagen in mijn botten gekropen. Daar hebben een warme maaltijd en hete thee niet veel meer aan kunnen doen. Wel even een momentje om een beetje te vertellen over mijn eerste week hier. Ik logeer bij een Chinese oud-collega met een respectabele haarlengte van 1,6 meter. Ik koop in en kook, zij wast af en zet voor ons ieder een oude jampot vol gunpowder thee. Terwijl we een eind wegkletsen zwemmen de deeltjes thee rond als vissen in een aquarium. We besluiten zaterdag naar Liverpool te gaan.
De bus is gratis voor haar. En tot ons beider verbazing hebben ze in het Tate naast 10% korting op de expositie over Gustav Klimt, tevens een kastje met rondleiding in Britse Gebarentaal. De televisiepresentatrice van het BBC dovenprogramma See&Hear vertelt er onder andere over een tweeluik door Andy Warhole ter nagedachtenis van Marilyn Monroe. Ik word altijd vrolijk van popart vanwege de felle kleuren, maar de ideeen erachter vind ik doorgaans niet inspirerend. Bovendien worden we tot twee keer toe aangesproken door museummensen die denken dat het BSL-kastje een mobiele telefoon is. Tja.
Een klein wapenfeit is dat ik een schilder herkend heb, zomaar vanzelf. Ik dacht, dat lijkt wel op iets van de Brücke, misschien wel Kirchner. En het was hem! Ik zag eerder in Groningen een expositie van deze mensen en was toen al onder de indruk van het contrastrieve kleurgebruik. Ik verbaas mezelf: ik heb zowaar een feitje onthouden! Het schilderij sprak me dan ook wel meteen aan: naaktzwemmende mensen in de buitenlucht.
De tentoonstelling over Gustav Klimt is vooral heel erg druk bezocht. Hoogtepunten zijn een fresco geinspireerd opde 9de van Beethoven. Een houtskoolschets genaamt Lovers, waarbij je eerst moet bedenken welk lichaamsdeel nou bij wie hoort totdat je het met blozende wangen eindelijk allemaal snapt, alle vierkante landschapsschilderijen, en een schilderij uit de gouden periode waarbij vrouwen uit drie generaties staan afgebeeld. Een jonge vrouw met kind op haar arm, en een oude vrouw met verlept lijf die de hand voor haar ogen heeft gelegd alsof ze de andere twee niet wil zien. Klimt had blijkbaar een vooruitziende blik: de vrolijk rondjes er om heen zijn namelijk eicellen.
We skippen de UNESCO-beschermde kustlijn en de kilometerslange queue er voor, en lopen in het zonnetje met stevige doch milde wind naar de volgende tentoonstelling. Op het ponton voor een groot schip begint spontaan een fanfare te lopen en blazen. Het volle koper weerklinkt prachtig tegen het stalen schip, en het geluid komt helder boven op de kade aan. Ik ben onder de indruk van de verschillende klankkleuren die er uit de toeters komen. En de pas is heerlijk licht. Zo is marsmuziek bedoelt!