regen (veel&vaak)

Terwijl ik nog 2 uur lang wacht op het downloaden van mijn virusscanner updates klinkt er stevig geruis op het dak van het internetcafe. Ik vrees dat het zadel van mijn bromfiets wel helemaal doorweekt zal zijn op weg naar huis. Het heeft gewaait de laatste dagen en niet zo’n beetje ook. ‘s Nachts is het klam en koud. En als het niet regent, zijn de muggen niet weg te slaan in broeierige tot ziedende hitte.
Maar de dingen lopen. Per 1 januari 2009 hebben we een vaste (!) aanstelling voor onze dovendocent in opleiding. Een positie die bekostigd wordt door de Balinese overheid. Tevens hebben we een Nederlandse zakenman die handelt in trendy Balinese beeldjes etc. als vaste sponsor aangetrokken. Het samenwerkingsverband met de Vrienden van Effatha krijgt ook steeds meer vorm (hoewel nog niets definitief is afgesproken). Mijn streven dat ik aan het eind van mijn project hier kan weggaan zonder dat mijn geesteskindje een premature dood sterft, is eigenlijk al wel behaalt.
En wat betreft het andere geesteskindje….Ik heb eindelijk weer een vlaag waarin ik knopen over wat niet en wat wel en hoe te coderen vol zelfvertrouwen doorhak. Weet ook eindelijk de vinger te leggen op theoretische losse steekjes. Haal verwonderd het breiwerk uitelkaar en zet de steken opnieuw op. In mijn aantekeneningboek staan verschillende kleuren garen…maar ik weet nog niet wat mooi zal vallen en welke kleurschakering ik gebruiken zal. En sommige draden zijn eerlijk gezegd ook nog niet helemaal netjes gesponnen. Het voorwerk kost toch meer tijd dan het breien zelf…Maar mijn doel is een lekker vest dat ik over 10 jaar nog graag draag, ook al is ie uit de mode geraakt.
In vlagen van escapisme bedenk ik me ook nog wel eens dat de Vos 2010 maar een roman moet worden. Zoiets als Darwin’s Hofvijver, of nog erger: Nooit Meer Slapen. Promovenda en dan ook nog veldwerker: daar moet toch iets mee te doen zijn…